Nasze cykle
ProFit Darterski #2: aktywności, które pomogą trzymać darterską formę
Dart to wspaniała dyscyplina, która w Polsce przeżywa renesans. Starzy wyjadacze są zapewne w stanie to potwierdzić. Za sprawą pandemii, wyczynów Krzysztofa Ratajskiego czy chociażby, “na świeżo”, Radka Szagańskiego, zyskuje coraz większą rzeszę zwolenników.
AUTOR TEKSTU: Adam Ambroziak
Trener osobisty, masażysta, terapeuta manualny, darter. Specjalizuje się w modelowaniu sylwetki, doborze programu treningowego na etapie kształtowania definicji mięśniowej, utracie tkanki tłuszczowej i modelowaniu sylwetki. Posiada doświadczenie w pracy z klientami ukierunkowanymi na przyrost beztłuszczowej masy mięśniowej oraz w dużej części osób nastawionych na poprawę ogólnej sprawności, gibkości, wytrzymałości i siły. Zaraża pasją do sztuk walki (boksu, kickboxingu, mma) w ramach treningów.
Prowadzi profil Iron – Strength Coach Adam Ambroziak na Facebooku. Jeśli chciałbyś rozpocząć pracę nad swoim ciałem i sylwetką pod kątem fachowca – napisz do niego wiadomość!
***
Kiedy już zrozumiemy, że dart wcale nie polega na trafianiu do środka (chyba że mowa o Bullshooterze), wtedy dopiero zaczyna się prawdziwa zabawa. I tak rozpoczynamy nasz “trening”. Trenujemy potrójne, podwójne, checkouty. Patrzymy jak rośnie średnia, jak procent zamknięć się poprawia i… czy to wszystko? Czy trening przy tarczy tylko i wyłącznie to maksimum co możemy zrobić aby osiągać lepsze wyniki w darcie? Fakt, jeśli chcesz być dobry, musisz dużo grać. Jednak świat sportu ukazuje nam trochę inne oblicze. Jeśli się interesujesz piłką nożną, ping-pongiem, czymkolwiek innym, to jak zagłębimy się nieco głębiej w temat, naszym oczom zaczyna się ukazywać drugie dno.
Każdy marzący o wynikach sportowiec, oprócz swojej bazowej dyscypliny, trenuje również inne rzeczy. Dlaczego? Czy darter też musi robić coś innego, by być lepszym? O tym w dalszej części, ale najpierw przyjrzyjmy się bliżej samym lotkom.
Analiza darta jako dyscypliny
Każdy trener przygotowania sprawnościowego przed przystąpieniem do pracy z danym sportowcem analizuje dokładnie daną dyscyplinę, wylicza jej plusy/minusy/braki oraz zastanawia się, jak potencjalnie może pomóc sportowcowi oraz co może zrobić, aby ograniczyć ryzyko wystąpienia urazu lub kontuzji. W darcie również to się przydarza. Kto długo gra, ten na pewno nieraz cierpiał.
Dart w kontekście sportowym stanowi pewien kłopot. Mamy tutaj do czynienia ze statyczną pozycją, w dodatku z dominacją całkowicie jednostronną. To, niestety, będzie powodować szereg problemów natury posturalnej, które będą mieć kolosalne znaczenie dla naszego funkcjonowania codziennego, a które dokładniej postaram się omówić w innym artykule, jednak już teraz dobrze aby ten akapit zapadł wam w pamięć.
Pozytywne aspekty równoległego uprawiania innych aktywności.
Dart to dyscyplina, gdzie rozmiar zawodnika nie rzutuje bezpośrednio na wynik. Nie wygrywamy lega dzięki sile naszych mięśni, szybkości lub temu jak zwinni jesteśmy. Jest to w głównej mierze zasługa naszego wydajnego układu nerwowego, a dokładniej rzecz ujmując koordynacji ręka-oko. Układ nerwowy to nasza centrala, główny procesor i on wszystkim steruje. Zanim wykonasz jakiś ruch, musi on zostać poprzedzony nakazem, że tak, a nie inaczej, musi się coś zadziać. Ten rozkaz płynie z układu nerwowego, a ten, podobnie jak nasze mięśnie, możemy poddać odpowiedniemu treningowi.
Nasz umysł jest bardzo plastyczny i ciągle możemy coś w nim doskonalić. W momencie, kiedy długo trenujemy jedną aktywność nasz mózg stopniowo zaczyna się jej uczyć. Stąd zaczynamy obserwować postęp w darcie. Jednak następuje moment, kiedy mózg już oswaja się z danymi wymaganiami i tak chętnie nie chce dalej się rozwijać. W takiej chwili możemy zaobserwować stagnację.
Próba podjęcia nauki nowej formy aktywności powoduje wytwarzanie się nowych neuronów. Dzięki temu mózg może jeszcze sprawniej działać. Bieganie i jazda na rowerze dodatkowo poprawiają wydolność, wytrzymałość. Coś co się może przydać w momencie, kiedy bierzemy udział w turnieju i przyjdzie nam długo czekać na swoją kolej w grupie. Dzięki temu nie odczujemy tak bardzo znużenia i będziemy w stanie wytrwać do samego końca. Dodatkowa aktywność, jaka by nie była, to przede wszystkim polepszenie ogólnego stanu zdrowia. Dość istotna forma prewencji zwłaszcza w czasach, gdzie ciągle słyszymy o nowotworach, insulinooporności, itd. Wielu z tych przypadłości można byłoby uniknąć, gdybyśmy tylko byli czynni fizycznie.
Negatywne aspekty uprawiania innych aktywności
Jednak każdy kij ma dwa końce i trzeba to głośno powiedzieć. Jeśli źle będziemy zarządzać dodatkowymi aktywnościami, w efekcie może to kumulować napięcie/zmęczenie, które odbije się negatywnie na wyniku przy tarczy. Na przykład, jeżeli danego dnia zrobimy mocną sesję w siłowni z akcentem na górne partie, to finalnie może się okazać, że wieczorem nie mamy siły dorzucić do tarczy lub wręcz przeciwnie – utrzymujący się poziom pobudzenia włókien mięśniowych jest na tyle duży, iż mamy wrażenie, że lotką moglibyśmy przebić tarczę.
Podsumowanie
Uzupełnienie treningu darterskiego innym sportem może zadziałać tylko z korzyścią. Jeśli posłuchamy czołówki PDC, zaobserwujemy jak coraz więcej z nich zaczyna mówić o tym jak mocno dodatkowy trening pomaga przy tarczy. Lepsze skupienie, lepsza wydajność to raptem kilka z wielu pozytywnych aspektów, które przytaczał chociażby sam Raymond Van Barneveld. Zalecałbym jednak, aby wszystko robić w konsultacji z w pełni wykwalifikowanym trenerem, który znając dokładnie zagadnienia danej dyscypliny, będzie mógł służyć konkretnymi poradami.
