Newsy
Nagrody ŁND: Młodzieżowiec Sezonu 2024
Zanim zaczniemy nowy sezon, to czas na małe podsumowanie tego, który niedawno się zakończył. Na pierwszy ogień idą młodzieżowcy. Komu redakcja Łączy Nas Dart przyznała nagrodę?
Kryterium, które przyznawaliśmy przy wyborze Młodzieżowca Sezonu to 1) wiek (do 23 lat), 2) pozycja poza TOP32 rankingu światowego. Każda osoba z redakcji wybrała trzech darterów bądź darterki. Za pierwsze miejsce przyznaliśmy pięć, za drugie trzy, a za trzecie jeden punkt. Następnie je zsumowaliśmy.
Młodzieżowiec Sezonu – uzasadnienia:
Aleksandra Bieniek (Nijman – 5, Barry – 3, Greaves – 1)
Poza dokonaniami w „dorosłym” PDC, Nijman to niekwestionowany król Development Touru; cykl ten wygrał w cuglach. Wygląda na to, że brakuje mu jeszcze mentalu na duże sceny, ale jeśli popracuje też nad tym, to być może będzie to kolejna wschodząca gwiazda – ubiegły sezon wyglądał bowiem dla niego naprawdę obiecująco, a uwaga skupiona na nim poddenerwowała nawet nieco bardziej doświadczonych darterów. Tuż za Holendrem uplasowałabym Keane’a Barry’ego. Przebrnął przez kwalifikacje do GSoD, a w młodzieżowych MŚ poległ dopiero w półfinale z Jurjenem van der Velde. Trzykrotnie zwyciężał turnieje z cyklu Development Touru, a przy tym regularnie pokazywał się w Players Championship, choć z różnym skutkiem. Grał jednak dużo, pracował ciężko i póki wiek się zgadza, z pewnością jest jednym z najlepszych młodzieżowców. Na koniec uważam, że wyróżnienie należy się Beau Greaves. Choć nie tak chętnie gra w PDC oraz rywalizuje z mężczyznami, jest bezsprzecznie najlepszą spośród kobiet. Nie było jej równych w Women’s Series, to jej łupem padło także zwycięstwo w kobiecym Matchplayu. Jeśli przystępowała do zmagań w Development Tourze, radziła sobie w nim również dobrze – wzięła udział w połowie eventów, a zakończyła sezon w DT na ósmym miejscu. Co by było, gdyby postawiła na właśnie ten cykl?
Filip Kaczmarczyk (Nijman – 5, Greaves – 3, Springer – 1)
2024 był ostatnim rokiem Nijmana jako młodzieżowca. Holender zakończył ten etap swojej kariery z przytupem, wygrywając Development Tour z niemal dziesięcioma tysiącami funtów przewagi nad drugim miejscem. Do tego triumf w turnieju Players Championship i genialna gra na Grand Slamie, która jednak nie przełożyła się na chociażby jedno zwycięstwo. Jedyną plamą na sezonie jest odpadnięcie w młodzieżowych mistrzostwach świata już na etapie ćwierćfinału. Greaves w tym roku gdziekolwiek się nie pojawiała, tam dominowała. W Woman Series aż czternastokrotnie meldowała się w finale, wygrywając połowę z nich. Do tego obroniła World Matchplay, a w organizacji WDF mistrzostwo świata oraz World Series. Zapisała się również w historii po tym jak MODUS Super Series zakończyła spotkanie ze średnią 114.56. Jest to najlepszy wynik uzyskany kiedykolwiek przez kobietę. Trzeci w tym zestawieniu Niemiec z roku na rok udowadnia, że jest stworzony do wielkich rzeczy. Drugi rok z rzędu popisał się perfekcyjnym legiem, jednak tym razem zrobił to w formacie double in. Łącznie trzy wygrane wydarzenia dały mu drugie miejsce w Development Tourze, dzięki czemu zdobył kartę PDC oraz prawo do gry w mistrzostwach świata.
Klaudiusz Koza (Nijman – 5, Greaves – 3, Springer – 1)
Nic dziwnego, że wiele osób stawiało Wessela Nijmana w roli czarnego konia mistrzostw świata. Świetna gra na podłodze, wysoka średnia sezonowa, pierwsze miejsce w Development Tourze, nieziemskie występy na Grand Slamie. W tym roku z pewnością zaatakuje TOP32 rankingu. Niko Springer również po świetnym sezonie. Wygrana karta poprzez DT, najlepszy w cyklu Europe Next Gen. Z wielką przyjemnością będę przyglądał się jego dalszemu rozwojowi. Niemiecki dart ma kolejny wielki talent, może ten spełni największe oczekiwania? Dalej Beau, rozbudzająca chyba największe emocje z tego zestawienia. Najlepsza wśród pań (Women Series, World Matchplay, Lakeside), ale nadal stroniąca od gry z mężczyznami. Miejmy nadzieję, że wkrótce się to zmieni, bo grając w DT potrafiła wygrywać eventy i kto wie, czy nie zajęłaby miejsca Sebastianowi Białeckiemu w ProTourze.
Kuba Łokietek (Nijman – 5, Springer – 3, Greaves – 1)
Nad Nijmanem nie trzeba się rozwodzić. Dominacja w Development Tourze, świetna gra podłogowa, którą okrasił tytułem, a także świetne – choć bez wielkich triumfów – występy w telewizji. Będzie coraz lepszy. Springer także świetnie radził sobie w młodzieżowym cyklu. Raz na jakiś czas przypomni o sobie dziewiątą lotką, a gdy pojawia się na scenie, to ogląda się go z przyjemnością. Czekam na więcej w przyszłym sezonie z kartą PDC. Z kolei Greaves pokazała, że papiery na grę z mężczyznami ma, ale potrzeba chęci. Z drugiej strony, jeśli miałaby zostać za kilkadziesiąt lat Philem Taylorem kobiecego darta… Ta wizja z pewnością jest kusząca.
Szymon Miszczak (Nijman – 5, Springer – 3, Barry – 1)
Bez nazwisk z TOP32 światowego rankingu zwycięzcą takiego zestawienia musi zostać Holender. Oprócz wyników na seniorskim szczeblu, zdominował młodzieżową część rozgrywek w postaci Develompent Touru. Tuż za nim Springer. Próbkę swoich umiejętności pokazał w meczu z Williamsem w Ally Pally. Oprócz tego dwukrotnie pojawił się w European Tourze, jednocześnie będąc drugim najlepszym zawodnikiem DT. Podium uzupełnia Barry. Osiągnął szóstą rundę UK Open, zakwalifikował się na Grand Slama, World Series of Darts Finals, osiągnął półfinał młodzieżowych mistrzostw świata, uzupełnił TOP3 rankingu DT. Choć na gruncie protourowym miał duże problemy, to spośród wszystkich dostępnych graczy poza Nijmanem i Springerem, on zdołał pokazać przebłyski bardzo dobrej gry i najczęściej występował na największych scenach.
Łukasz Ozygała (Nijman – 5, Barry – 3, Slevin – 1)
Tu chyba bez zaskoczenia, Holender zasługuje w tym zestawieniu na miejsce numer jeden. Wygrany Development Tour, zaliczone występy w turniejach ET oraz telewizyjnych, zdobyty premierowy tytuł Players Championship. Barry pokazał, że ma możliwości zakorzenić się w tourze. Kolejny solidny sezon Irlandczyka w PDC, okraszony występem na mistrzostwach świata oraz trzecim miejscem w DT. Bez fajerwerków, jednak trzeba to docenić. Z kolei dla Slevina pewne miejsce w TOP64 to ogromny sukces. Pomógł temu niewątpliwie występ w Alexandra Palace, jednak mocny ProTour tylko polepszył jego pozycję. W DT grał mało, także wielkich rzeczy nie zrobił. Mimo wszystko uzupełnia podium.
Tomek Przyborowski (Nijman – 5, Barry – 3, Springer – 1)
Jeśli do zabawy nie kwalifikuje się Luke Littler, wybór może być tylko jeden. Wessel Nijman, czyli dominator Development Touru, zwycięzca turnieju podłogowego i… jeden z największych pechowców. Holender często trafiał na nieomylnych rywali, czego świadectwem był Grand Slam. 100 tysięcy zebrane w rok nie przynosi jednak wstydu – w kolejnym sezonie śmiało może myśleć o awansie do światowego TOP32. Druga pozycja to Keane Barry z uwagi na – mimo wszystko – niezłą grę w ProTourze, a trzecia przypadła Niko Springerowi – kolejnej sensacji Development Touru.
Michał Trybusz (Springer – 5, Białecki – 3, van der Velde – 1)
Za decydujące w zestawieniu młodzieżowca roku uznałem postawę w Development Tourze oraz zdobycie karty zawodniczej, dzięki postawie w tym cyklu. Stąd pierwsze miejsce dla Niko Springera, który zajął drugą lokatę w cyklu, wywalczając kartę na dwa lata. Drugie miejsce przyznałem Sebastianowi Białeckiemu. Solidna, równa gra w DT i karta PDC – Trzeba ten sukces docenić i życzyć sobie, aby nie był to ostatni raz kiedy wspominamy udane starty Polaka w rozgrywkach PDC. Trzecie miejsce to trochę wyróżnienie na zachętę. Jurjen van der Velde przegrał finał młodzieżowych mistrzostw świata, notując wyższą średnią, ale pudłując pięć lotek meczowych. Po finale van der Velde zalał się łzami. Trzeba mieć nadzieję, że nie straci pasji do darta i wróci mocniejszy w przyszłości.
Krzysztof Żelazowski (Greaves- 5, Nijman – 3, Białecki – 1)
Wybór między Nijmanem a Greaves był ciężki, ale finalnie zdecydowałem się na Angielkę na pierwszym miejscu jako uznanie dla zdobytych przez nią tytułów. Kolejne mistrzostwo kobiet WDF (trzecie z rzędu) i kobiecy Matchplay (drugi) mówią same za siebie. Można tylko żałować, że bardziej nie angażuje się w PDC. Nijman z kolei uczynił z Development Touru swoje pole treningowe, a i w dorosłej rywalizacji miewał przebłyski, co napawa nadzieją na przyszłość. Punkt dla Sebastiana za równą postawę cały rok i zdobycie karty PDC. Dla nas jako polskich kibiców każdy młody talent jest na wagę złota, więc teraz czas na pierwsze dorosłe sukcesy w tourze.
Tabela punktowa
Barry | Białecki | Greaves | Nijman | Slevin | Springer | van der Velde | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
A. Bieniek | 3 | 1 | 5 | ||||
F. Kaczmarczyk | 3 | 5 | 1 | ||||
K. Koza | 1 | 5 | 3 | ||||
K. Łokietek | 1 | 5 | 3 | ||||
S. Miszczak | 1 | 5 | 3 | ||||
Ł. Ozygała | 3 | 5 | 1 | ||||
T. Przyborowski | 3 | 5 | 1 | ||||
M. Trybusz | 3 | 5 | 1 | ||||
K. Żelazowski | 1 | 5 | 3 | ||||
— | — | — | — | — | — | — | — |
Łącznie: | 10 | 4 | 11 | 38 | 1 | 16 | 1 |