Jeden punkt w trzech lotkach. Da się gorzej? Da się! [Tylko jedna statystyka #8]

Luke Woodhouse, Pavel Drtil, Jermaine Wattimena i Niels Zonneveld. Z reguły nie są to nazwiska, za pokonanie których płaci się 12 tysięcy funtów i nagradza miejscem w finale, ale najwyraźniej los spróbował odpłacić się Belgowi za krzywdy ostatnich miesięcy i niepowodzenia ostatnich lat. Tak się złożyło, że przykładowy Luke Littler za wykręcanie w Pradze średnich wyższych o 20 punktów otrzyma od PDC skromniejszy przelew. Czasami trzeba mieć szczęście! W piątek Huybrechts był zapewne zajęty szukaniem nowych gwiazd wirtualnego futbolu w drugiej lidze chorwackiej, a w niedzielę – po raz pierwszy od 2017 roku – stanął przed szansą zgarnięcia tytułu w European Tourze.

Sęk w tym, że na końcu trafił na ścianę, której w Czechach nikt nie potrafił skruszyć. Trudno się dziwić, że z Humphriesem przegrał 1:8, a sam mecz wyglądał bardziej jak pokazówka. Tego wieczoru mogło to spotkać dowolnego gracza na świecie.

Hurricane nie dołożył do gabloty szóstego tytułu w karierze, ale przynajmniej zapisał się na kartach statystycznej historii. Przy stanie 1:6 ciężko było ekscytować się przebiegiem spotkania – momentami większą atrakcją były reakcje Belga na kolejne lotki wypadające z tarczy. Tu wypadła dwudziestka, tam wypadła sześćdziesiątka – w meczu z Anglikiem Huybrechts nie potrafił okiełznać ani lotek, ani tarczy. Ósmy leg – a konkretnie jego początek – był punktem kulminacyjnym nierównej walki z sizalem. Belg zaczął partię od… jednego punktu. Jednego punktu, oczywiście, w trzech lotkach. Średnia? 0,33 punktu na rzut. Było 501, zostało 500.

Niestety – nie da się ukryć, że nie było to najlepsze otwarcie lega w historii darta. Nie było to nawet najlepsze otwarcie lega w 2024 roku. Ale! Jak się okazuje, wcale nie było to też najgorsze otwarcie lega. Ten jeden rzucony punkt przynajmniej wyrównał licznik. Jedynka na końcu zawsze wygląda brzydko – nic dziwnego, że na początku przygody z dartem wiele osób zadaje pytanie, po co ona tam właściwie stoi. Są tacy, którzy tym punkcikiem by nie pogardzili.

No dobrze, “są” to za duże słowo. Tak naprawdę w głównym tourze PDC jest tylko jeden taki gracz.

Ignorując format double-in, double-out, od początku sezonu – czyli od pierwszej rzuconej lotki podczas World Series w Bahrajnie – legi otwierano ponad 107 tysięcy razy. Innymi słowy, ponad 107 tysięcy razy doszło do sytuacji, w której ktoś podchodził do tarczy, mając na liczniku 501 punktów. Ale tylko jeden człowiek zdobył w takim podejściu okrągłe zero punktów.

Mervyn King – autor jedynego w tym roku otwarcia, którego równie dobrze mogłoby nie być. W starciu z Gabrielem Clemensem podczas PC17 po trzech rzutach nadal miał 501 punktów na liczniku. Huybrechts z jednym “oczkiem” okupuje w zestawieniu drugą pozycję, a podium zamyka Jose de Sousa, który pozostał na 499 punktach.

Sezon 2024 – najgorsze otwarcia legów w głównym tourze

Punkty	Zawodnik	Przeciwnik	Turniej
0	Mervyn King	🇩🇪 Gabriel Clemens	PC17
1	🇧🇪 Kim Huybrechts	Luke Humphries	ET13
2	🇵🇹 Jose de Sousa	Josh Rock	PC14
3	🇳🇱 Niels Zonneveld	🇳🇱 Wessel Nijman	PC13
5	Peter Wright	Stephen Burton	PC4
5	🇺🇸 Leonard Gates	Martin Lukeman	UK Open
5	Mickey Mansell	🇱🇻 Madars Razma	ET5 TCHQ*
5	🇩🇪 Michael Unterbuchner	Stephen Bunting	ET3
5	🇩🇪 Tim Wolters	Dave Chisnall	PC10
5	🇩🇪 Rene Eidams	Jamie Hughes	PC25

*TCHQ – turniej kwalifikacyjny dla posiadaczy kart.

Ciekawostka: Jose de Sousa także w poprzednim sezonie znalazł się w czołówce takiej klasyfikacji. Konkretnie – na jej szczycie. On też otworzył partię od zera.

Żeby jednak pocieszyć Mervyna Kinga, doprecyzujmy, że nie jest to jedyny gracz, który w tym roku zdobył zero w samej fazie punktacji. Owszem – jako jedyny otworzył lega od zera, ale jest jeszcze dwóch zawodników, którzy skończyli podejście bez punktów mimo wysokiego, ale nie maksymalnego licznika. Są to Robert Owen oraz Jamie Hughes – obaj podczas kwalifikacji dla posiadaczy kart.

Sezon 2024 – kolejki bez punktów na punktacji

Punkty	Licznik	Zawodnik	Przeciwnik	Turniej
0	220	Robert Owen	🇳🇱 Martijn Dragt	ET2 TCHQ
0	361	Jamie Hughes	🇨🇿 Karel Sedlacek	ET8 TCHQ
0	501	Mervyn King	🇩🇪 Gabriel Clemens	PC17

Wnioski? Czasami przy tarczy po prostu dzieją się dziwne rzeczy. Niczyja to wina. Zdarza się nawet najlepszym, nie ma sensu samobiczować się z powodu pomyłek. Być może przy następnych sesjach treningowych – zamiast niepotrzebnie się irytować – warto przystanąć, wziąć głęboki oddech, raz jeszcze spojrzeć na tarczę i zadać sobie pytanie: a może 26 punktów wcale nie jest aż takie złe?

Poprzedni odcinek: Ściąga przed World Grand Prix: Kto żyje z jakiej podwójnej? [Tylko jedna statystyka #7]

Cała seria: Tylko jedna statystyka – wszystkie wpisy

Tomek Przyborowski