Powrót do wielkiego grania. Ratajski – Schindler: mecz szansy… dla obu stron [ZAPOWIEDŹ]

Policzmy. Wyścig do Matchplaya zakończył się pechowym, 17. miejscem. W UK Open gra każdy posiadacz karty, więc sam udział nie jest czymś nadzwyczajnym. Masters skończył się na ostatniej rundzie kwalifikacji, a miejsca w mistrzostwach świata czy PC Finals – biorąc pod uwagę jakość zawodnika – nadal należy traktować jako oczywistość. Grand Slama w tamtym roku nie było – tak samo jak mistrzostw Europy i World Grand Prix. To zaś cofa nas do Matchplaya – tego z 2024. O właśnie – 17 lipca (446 dni temu) Krzysztof Ratajski po raz ostatni zagrał w wielkim, rankingowym turnieju, w którym udział bierze wyłącznie ścisły, światowy top.

Może to kryterium jest nieco sztuczne, ale z drugiej strony – odnosi się do czegoś, co pewnie w większości odczuwamy. Przez jakiś czas za pewnik brało się, że jakiego turnieju byśmy nie włączyli, Ratajski będzie w nim rozstawiony. Później – że może i rozstawiony nie jest, ale na pewno tam gra. Poprzedni sezon wybił nas również z tego przekonania. Jesienią podziwialiśmy głównie innych.

Najlepszy polski darter nie stał w jednym szeregu z tymi, których niedawno zwykł pokonywać. Taki obrót spraw był naturalny – zwłaszcza biorąc pod uwagę problemy zdrowotne. Odwracając jednak to rozumowanie: skoro problemy zdrowotne udało się pokonać, naturalnym byłby także powrót do należnego sobie miejsca. I – jak na razie – ten cel udaje się realizować. World Grand Prix to ważny tego wyraz.

 

Telewizyjne zarobki – nareszcie!

Zgoda: ProTour jest istotny. Niewykluczone, że z obecnej perspektywy – biorąc pod uwagę obniżoną dynamikę głównego rankingu i aktualne kryteria kwalifikacji – to właśnie ProTour jest dla Ratajskiego sprawą pierwszorzędną. Niemniej – kolejne spadki w rankingu głównym bolą i boleć zawsze będą. 36. pozycja nie wzbudza aż takiego respektu, ale też ciężko się jej dziwić – bez dużych zdobyczy w telewizji (a tych w poprzednim roku brakowało) trudno piąć się po szczeblach drabiny Wernera (czy ktokolwiek z własnej i nieprzymuszonej woli na co dzień używa tej terminologii?).

Niemniej, na dłuższą metę dobra gra powinna obronić się sama. W tym sezonie Ratajskiemu nie brakuje poziomu, choć nie sposób ukryć, że pod względem suchych liczb początek był bardziej efektowny niż ostatnie tygodnie. Co jednak niezmiennie działa, to podwójne. W tym tygodniu – z uwagi na format z wejściową podwójną – będą one ważniejsze niż kiedykolwiek.

Skoro Ratajski nie ma w tym sezonie większych problemów z zamykaniem (na co wskazuje 73,6% udanych checkoutów do 60 punktów), nie powinien mieć ich także z otwieraniem. W przypadku otwierania nie miejmy złudzeń: w pierwszej kolejności jego wzrok będzie wędrował ku lewej dolnej części tarczy. Pod względem skuteczności trafiania podwójnej szesnastki (47,3%) jest w tym sezonie jednym z dziesięciu najlepszych graczy. Dla porównania: w przypadku podwójnej dwudziestki jego skuteczność wynosi zaledwie 34,1%.

Z punktacją jest – jak zwykle – dobrze. Ratajski to jeden z tych, którzy najczęściej notują wizyty z dwiema dużymi potrójnymi. Z drugiej strony – odbywa się to kosztem wizyt 171+, pod względem których (w porównaniu z resztą touru) wypada średnio.

 

Krzysztof Ratajski – statystyki sezonu 2025

(kliknij, aby powiększyć)

 

Jak wysoki jest ten mur?

Na rywala, z którym przyjdzie się Ratajskiemu zmierzyć, można patrzeć dwojako. Z jednej strony – Martin Schindler to niemiecki numer jeden i gracz w życiowej formie. Ba! Tydzień temu stał się pierwszym Niemcem w historii, który wskoczył do czołowej szesnastki światowego rankingu. To właśnie z tego powodu przystępuje do turnieju jako rozstawiony. W tym roku wygrał już podłogówkę i imprezę European Touru, a podczas World Cupu – w parze z Ricardo Pietreczką – napisał niemałą historię, wyrzucając reprezentację Anglii.

Jest też druga strona medalu: bo może i The Wall to gracz rozstawiony, ale rozstawiony z szesnastką – na najbardziej odległym z możliwych miejsc.

Taki stan rzeczy ma dwie przyczyny. Po pierwsze – prime time Niemca zaczął się dopiero w poprzednim sezonie, więc można oczekiwać, że szesnaste miejsce to jeszcze nie jego sufit. Po drugie – królestwem Schindlera jest nie telewizja, lecz ProTour. Jego telewizyjne dokonania nadal wyglądają skromnie i opierają się przede wszystkim na dwóch ćwierćfinałach sprzed dwóch sezonów.

Matchplay: pierwsza runda. Masters: pierwsza runda. Mistrzostwa świata: druga runda, czyli zero wygranych meczów. UK Open: szósta runda, czyli dwa wygrane mecze. To dokonania z bieżącego sezonu, ale poprzedni wcale nie wyglądał lepiej. Przykre z jego perspektywy były zwłaszcza mistrzostwa Europy, do których podchodził jako najlepszy gracz European Touru. Rozstawienie z “jedynką” nie uchroniło go przed porażką w pierwszej rundzie. Jednym zdaniem: Schindler w telewizji to często nie to samo, co Schindler w European Tourze – zwłaszcza tym niemieckojęzycznym.

Co zaś można powiedzieć o jego grze? Przede wszystkim, to zawodnik o zbalansowanych umiejętnościach, bez wyraźnych słabości lub nadzwyczajnych atutów. Lepiej od Ratajskiego radzi sobie ze zbieraniem maksów, ale jednocześnie częściej kończy podejścia bez żadnej potrójnej. O ile prezentuje wyższą skuteczność na potrójnej dwudziestce (41,3% do 39%), Polak góruje na dziewiętnastkach (37,2% do 42%).

Wydaje się, że legi będzie otwierał podwójną dwudziestką, z którą w tym sezonie radził sobie najlepiej spośród wszystkich podwójnych (43,1% skuteczności). Nie będzie jednak panikował, jeśli sytuacja zmusi go do przejścia na podwójną szesnastkę – pod względem trafiania tego pola jest prawie tak samo dobry (40,7%).

Choć w ostatnich tygodniach zdarzało się to nieco rzadziej, Niemiec miewa momenty wybitnej gry. Pokazał to zwłaszcza pod koniec sierpnia, gdy na przestrzeni dwóch dni czterokrotnie osiągnął średnią w okolicach 105 punktów. Zwykle jednak kończy z wartościami bliższymi 95 “oczek”.

 

Martin Schindler – statystyki sezonu 2025

(kliknij, aby powiększyć)

 

Bezpośrednie porównanie nie wykazuje wielu różnic – pod względem poziomu Ratajski i Schindler to bardzo podobni gracze, choć oczywiście Niemiec osiąga w ostatnich miesiącach znacznie większe sukcesy.

Na gruncie PDC doszło do siedmiu bezpośrednich starć: Polak wygrał pięciokrotnie, przy czym jego łupem padła także ostatnia potyczka w ramach zeszłorocznego PC29. Najważniejszy pojedynek stoczyli cztery lata temu w Grand Slamie. Wówczas skończyło się wynikiem 5:1 na korzyść Ratajskiego, choć nie sposób ukryć, że i jeden, i drugi znajdował się w zupełnie innym punkcie kariery niż dziś.

Obaj mają relatywnie spore doświadczenie w rywalizacji w World Grand Prix. Zdołali zanotować po jednym ćwierćfinale, choć to Polak ma na koncie więcej rozegranych edycji (5 do 3).

 

Krzysztof Ratajski – Martin Schindler: sezon 2025

	Krzysztof Ratajski	Martin Schindler
Średnia	94,84 ✅	94,65
Średnia – pierwsze 9	103,63	104,11 ✅
% CO – do 60	73,6% ✅	71,9%
% CO – od 61 do 90	46,5% ✅	42,9%
% CO – od 91 do 120	23,0%	24,6% ✅
% CO – od 121 do 170	6,1% ✅	4,7%
Najlepsza podwójna	D16 (47,3%) ✅	D20 (43,1%)
Zapasowa podwójna	D20 (34,1%)	D16 (40,7%) ✅
Wizyty 171+ na lega	0,24	0,31 ✅
Rankingowe zarobki w sezonie [£]	88 500	169 500 ✅
Najlepsze wyniki w sezonie	PC15 – zwycięstwo; ET4 – ćwierćfinał; UK Open – 1/8 finału	ET5, PC8 – zwycięstwo; WCoD, ET3 – półfinał ✅
% wygranych meczów	62,6%	65,8% ✅
Występy w WGP	5 ✅	3
Najlepszy wynik w WGP	ćwierćfinał (2021) ✅	ćwierćfinał (2023) ✅
Mecze bezpośrednie (ogółem)	5 ✅	2

Źródło: własne / Darts Orakel / dartsrankings.com

 

Statystyki z grubsza idą w parze z kursami bukmacherskimi, według których to Niemiec będzie nieznacznym faworytem.

 

 

Mecz Schindlera z Ratajskim wystartuje ok. 19:30. To drugie starcie poniedziałkowej sesji – turniej otworzą Rob Cross i Wessel Nijman.

 

MECZ ROZPOCZNIE SIĘ ZA…

 

Rywalem zwycięzcy będzie lepszy z pary Luke Humphries – Nathan Aspinall. Myślenie o drugiej rundzie zostawmy jednak na potem – najpierw wypadałoby tam dotrzeć. A żeby tam dotrzeć, trzeba trafiać podwójne. Podwójna szesnastka działała przez cały rok – pozostaje wierzyć, że nie zawiedzie i teraz.

 

World Grand Prix 2025 – 1. runda

 (16) Martin Schindler -:- Krzysztof Ratajski

Lokalizacja: Mattioli Arena, Leicester (Anglia)

Format: double in, double out; do 2 wygranych setów (1 set = 3 wygrane legi)

Początek meczu: 06.10 (poniedziałek), ok. godz. 19:30

Rywal w 1/8 finału: (1) Luke Humphries / Nathan Aspinall

Transmisja: PDC.TV / Superbet

Nagroda za awans do 1/8 finału: 15 000 funtów (o 7 500 funtów więcej niż za 1. rundę)

KURSY NA SUPERBET