Van Gerwen w Warszawie, czyli występ marzeń. 10 dni do turnieju w Polsce!

Równie dobrze ktoś mógłby stwierdzić, że Rafael Nadal wygrał sporo turniejów na mączce, a Lionel Messi grał kiedyś w piłkę nożną na wysokim poziomie. Technicznie może to i prawda, ale takie określenia nie oddają istoty rzeczy. W Warszawie obejrzeliśmy bowiem występ kompletny – coś, z czym na dłuższą metę nie dałoby się rywalizować w tourze.

To wymowne, że choć w drodze po tytuł van Gerwen pokonał Luke’a Humphriesa, Michaela Smitha oraz Dimitriego van den Bergha, największe problemy i tak sprawił mu… Adam Gawlas. Fakt – po części dlatego, że tylko wtedy Holender pokazał ludzką twarz, ale i sam Czech rozegrał całkiem solidne spotkanie. Trzeba mu oddać, że do czasu prowadzenia 3:1 trzymał się naprawdę dzielnie.

Sęk w tym, że Gawlas był jedynym człowiekiem w warszawskim Torwarze, który potrafił odskoczyć Holendrowi na dwulegową przewagę. 6:2 z Humphriesem, 7:3 ze Smithem i 8:3 z van den Berghiem. Żeby było zabawniej, każdy z tej trójki zagrał w okolicach trzycyfrowej średniej, ale czymże to było przy statystykach van Gerwena. Zresztą – jego liczby z tamtego turnieju mówią same za siebie:

✅ średnia turniejowa: 106,45,

✅ dwie średnie 110+,

✅ 56,3% skuteczności na podwójnych,

✅ 20 rzuconych maksów,

✅ bilans legowy: 27-11,

✅ wszystkie legi zakończone w maksymalnie 18 rzutach.

Całkiem niezłe wyniki – zwłaszcza jak na zawodnika, który przyjechał do Polski po poważnej operacji szczęki. Na tyle poważnej, że z jej powodu nie wystąpił w World Cup of Darts (czego to człowiek nie wymyśli, żeby nie grać z Dannym Noppertem…). – Przez jakiś czas mogę nie brzmieć i nie wyglądać tak samo, jak do tej pory, ale nie chciałbym, by to miało wpływ na mój występ w Poland Darts Masters – mówił przed startem turnieju. Trzeba przyznać, że sprawdziło się co do joty – to był stary, dobry MvG.

Czy w Gliwicach obejrzymy takiego samego van Gerwena? Tego mu oczywiście życzymy, choć pewnie każdy zdaje sobie sprawę, że nie jest to najbardziej prawdopodobny scenariusz. Tak czy inaczej – przychylność ze strony polskich kibiców ma zagwarantowaną. Żal jedynie, że piosenka o “ogórku zielonym” nie ma holenderskiej wersji…

ZOBACZ TEŻ:

Kto tym razem postraszy elitę? 11 dni do turnieju w Polsce!

Tomek Przyborowski