Rock pełen wzruszenia po triumfie w World Cupie. “Napisaliśmy historię”

Irlandczycy, jako drużyna rozstawiona z “czwórką” rozpoczęli zmagania w World Cup of Darts dopiero od rundy pucharowej. W pierwszym starciu turnieju przyszło im się zmierzyć z RPA. Spotkanie od początku rozgrywane było pod dyktando Irlandii Północnej. Kiedy Południowoafrykańczycy starali się odpowiedzieć, zawodziła ich skuteczność na podwójnych. Tych problemów nie mieli Rock i Gurney, którzy wygrali spotkanie 8:2.

W ćwierćfinale Irlandii Północnej przyszło stawić czoła… Irlandii. Wiadome było, że to Superchin oraz Rocky są faworytami tego zestawienia. Jednakże William O’Connor i Keane Barry mieli ochotę na sprawienie niemałej niespodzianki. Irlandczycy… ci z Republiki, stawiali zacięty opór, ba, raz nawet wyszli na prowadzenie (5:4). Porażka w dziewiątym legu była dla Rocka i Gurneya niczym kubeł zimnej wody, gdyż od tej pory nie oddali już ani jednej partii. Wygrali 8:5, awansując do półfinału.

Bój o finał Irlandczycy stoczyli z Niemcami. No dobrze… “bój” to być może słowo nietrafione. W żargonie piłkarskim określilibyśmy ten mecz raczej mianem “spotkania do jednej bramki”. Niemcy – gospodarze turnieju – nie przypominali w półfinale samych siebie, ze starć z Anglią czy Australią. Zdaje się, że pokonała ich presja, potęgowana myślami o potencjalnym triumfie przed własną publicznością. Do przerwy było już 6:1, a po niej Rock z Gurneyem dopełnili dzieła zniszczenia.

Finał to starcie Irlandii Północnej z Walią. Na ostatnie spotkanie turnieju panowie z obu drużyn zachowali dla widzów to, co w zanadrzu mieli najlepsze. Powiedzieć, że mecz był wyrównany, to jak nie rzec nic. Grę leg za leg oglądaliśmy do dziewiątej partii. W niej Irlandczykom udało się przełamać rywali. Za moment jednak tego samego dokonali Walijczycy. Było nam dane zobaczyć ten spektakl na pełnym dystansie. Po osiemnastu legach, dalej nie było wiadomo, kto sięgnie po upragniony puchar. Wówczas, właśnie w deciderze, świetnie punktowali Irlandczycy. Zaszczyt domknięcia spotkania i przypieczętowania tytułu dla swojej drużyny, przypadł Superchinowi.

Łzy szczęścia

Po spotkaniu rozpoczęła się prawdziwa mistrzowska feta. W pomeczowym wywiadzie zwycięzcy nie ukrywali wzruszenia. – Napisaliśmy historię Irlandii Północnej. Jesteśmy z siebie dumni, dokonaliśmy tego jako drużyna. Byliśmy fantastyczni, wygraliśmy tę ciężką batalię – powiedział po triumfie Rock.

– Zobaczcie, jaką punktację osiągnął Josh. Ja byłem tutaj od domykania legów. Wiedziałem, że nigdy bym nie zmarnował tej podwójnej ósemki, zamykającej mecz. To zwycięstwo znaczy dla mnie więcej niż jakikolwiek indywidualny tytuł, który zdobyłem do tej pory – dodał za moment Gurney.

Warto zaznaczyć, że nie zabrakło także obopólnych słów uznania. – Chcę pogratulować Walijczykom. To, że zostali z nami na scenie, po zakończeniu spotkania, pokazuje jak wielką mają klasę. Jonny i Gezzy są legendami darta. Uważam, że obaj wygrają w tym sezonie jakieś wielkie trofeum – dorzucił Superchin.

Na odpowiedź Walijczyków nie trzeba było długo czekać. – Daliśmy z siebie wszystko, ale wielkie brawa dla Josha i Daryla. Weszli w decidera z przytupem, nie byliśmy w stanie ich dogonić. Jestem dumny z naszego występu i z tego, że mogę tu dziś stać obok Gezzy’ego – skomentował Clayton.

Dodatkowo, parę słów od siebie dopowiedział także Price. – Zaczęliśmy zbyt wolno. Ciężko nam było odnaleźć swój rytm. Wielki szacunek dla Irlandii Północnej, to jak punktował Josh było nierealne. Daliśmy sobie szanse, wyrównując na 9:9, ale oni byli lepsi, gdy liczyło się to najbardziej.

Jeżeli nic się nie zmieni, to poczynania zawodników obu drużyn będzie można śledzić w – powracających w tym tygodniu – turniejach podłogowych. Players Championship 17-19 odbędą się w dniach 17-19 czerwca w Leicester.

Oliwier Walczak