Mistrzostwa świata PDC 2026 – informacje, terminarz, kto zagra?

Mistrzostwa świata PDC 2026 wystartują 11 grudnia i zakończą się 3 stycznia. To będą najdłuższe i największe mistrzostwa w historii – wszystko za sprawą poszerzenia grona uczestników do 128 graczy i dwukrotnego zwiększenia puli nagród, aż do 5 milionów funtów.

 

Mistrzostwa świata PDC 2026 – uczestnicy

Znamy już niemal komplet uczestników turnieju. 40 wyłoni ranking PDC Order of Merit, 40 kolejnych – ranking ProTouru, a stawkę uzupełni 48 międzynarodowych kwalifikantów.

32 graczy z głównego rankingu uzyska rozstawienie w pierwszej rundzie. 32 kolejnych zawodników z głównego rankingu zostanie dolosowanych do lewej strony drabinki – w pierwszej rundzie nie zagrają zatem z TOP 32. 64 pozostałych graczy zostanie dolosowanych w dowolny sposób.

Polskę będą reprezentować Krzysztof Ratajski, Sebastian Białecki i Krzysztof Kciuk.

 

Gracze zakwalifikowani z rankingów

Wyścig z rankingu PDC Order of Merit trwa do 23 listopada. Wyścig z Pro Touru dobiegł końca.

PDC Order of Merit	PDC Pro Tour
(1) Luke Littler	Niko Springer
(2) Luke Humphries	William O’Connor
(3) Michael van Gerwen	Niels Zonneveld
(4) Stephen Bunting	Kevin Doets
(5) Jonny Clayton	Karel Sedlacek
(6) Danny Noppert	Bradley Brooks
(7) James Wade	Jeffrey de Graaf
(8) Gian van Veen	Mickey Mansell
(9) Chris Dobey	Mario Vandenbogaerde
(10) Gerwyn Price	Callan Rydz
(11) Josh Rock	Cam Crabtree
(12) Ross Smith	Ian White
(13) Martin Schindler	Sebastian Białecki
(14) Gary Anderson	Dom Taylor
(15) Damon Heta	Richard Veenstra
(16) Rob Cross	Madars Razma
(17) Mike de Decker	Alan Soutar
(18) Dave Chisnall	Lukas Wenig
(19) Ryan Searle	Kim Huybrechts
(20) Nathan Aspinall	Mensur Suljović
(21) Jermaine Wattimena	Gabriel Clemens
(22) Daryl Gurney	Thibault Tricole
(23) Dimitri van den Bergh	Matthew Dennant
(24) Ryan Joyce	Darren Beveridge
(25) Luke Woodhouse	Justin Hood
(26) Cameron Menzies	Wesley Plaisier
(27) Ritchie Edhouse	Steve Lennon
(28) Michael Smith	Max Hopp
(29) Dirk van Duijvenbode	Ryan Meikle
(30) Peter Wright	James Hurrell
(31) Wessel Nijman	Nick Kenny
(32) Joe Cullen	Matt Campbell
Ricardo Pietreczko	Keane Barry
Andrew Gilding	Adam Lipscombe
Raymond van Barneveld	Darius Labanauskas
Scott Williams	Dominik Gruellich
Krzysztof Ratajski	Chris Landman
Martin Lukeman	Owen Bates
Brendan Dolan	Cor Dekker
Ricky Evans	Connor Scutt

Wyścig na żywo: dartsrankings.com

 

Międzynarodowi kwalifikanci

(42 z 48 nazwisk)

Rozgrywki	Kwalifikanci
Development Tour	Beau Greaves Charlie Manby  Jamai van den Herik  Jurjen van der Velde
Challenge Tour	Stefan Bellmont Ted Evetts Mervyn King
Women’s Series	Fallon Sherrock  Noa-Lynn van Leuven Gemma Hayter
Women’s World Matchplay	Lisa Ashton
Mistrzostwa Azji	Lourence Ilagan  Alexis Toylo
Asian Tour	Motomu Sakai  Ryusei Azemoto  Paul Lim  Man Lok Leung  Paolo Nebrida
Mistrzostwa Chin	Xiaochen Zong
CDC Continental Cup	Alex Spellman
CDC Cross-Border Challenge	Leonard Gates
CDC Pro Tour	Adam Sevada  David Cameron  Stowe Buntz
CDLC Tour	Jesus Salate
DPA Pro Tour	Joe Comito
DPNZ Pro Tour	Jonny Tata
ADA Tour	Tim Pusey
Mistrzostwa Nordic & Baltic	Teemu Harju
Nordic & Baltic Pro Tour	Andreas Harrysson  Oskar Lukasiak
Niemiecka Superliga	Arno Merk
Węgierska Superliga	Patrik Kovacs
Kwalifikacje dla Indii	Nitin Kumar
Kwalifikacje dla Afryki	David Munyua
Kwalifikacje dla UK i Irlandii	David Davies
Kwalifikacje dla Polski	Krzysztof Kciuk
Kwalifikacje dla Europy Południowo-Wschodniej	Boris Krcmar
Kwalifikacje dla Belgii i Holandii	Andy Baetens
Steel Darts Japan Tour	Mitsuhiko Tatsunami
Kwalifikacje dla państw Morza Śródziemnego	Cristo Reyes
Kwalifikacje dla Czech	Adam Gawlas
ANZ Premier League	04.10 – 22.11, zwycięzca
Kwalifikacje dla posiadaczy kart	24.11, 5 graczy

 

Mistrzostwa świata PDC – historia

Największa, najważniejsza, najbardziej prestiżowa impreza – przez lata właśnie tak mówiło się o mistrzostwach świata, ale tych organizowanych przez federację BDO (British Darts Organisation). Mistrzostwa PDC wystartowały ponad 15 lat później, w 1994 roku. Nie były to jednak łatwe początki, bo sam dart dopiero podnosił się po kryzysie z końca lat 80.

 

Tło

Jeszcze w 1983 dart cieszył się 23 eventami telewizyjnymi, a podczas finału mistrzostw świata z tamtego roku zgromadził rekordową, ponad ośmiomilionową widownię. Kilka lat później, mistrzostwa świata stały się jedynym telewizyjnym turniejem. Działaczom BDO zarzucano stagnację i ignorowanie głosu graczy, a sama dyscyplina mierzyła się z problemami wizerunkowymi (alkohol i papierosy na scenie niczemu nie pomagały). ITV i BBC – dwie wielkie stacje telewizyjne – podjęły decyzję o zmianie polityki wydawniczej. Darta określano mianem “nieatrakcyjnego dla młodego pokolenia” i niemal w całości zniknął on z ramówki. Bez telewizji nie było sponsorów, a bez sponsorów nie było pieniędzy. Gracze, którzy stali się profesjonalistami, stracili źródło dochodu.

Keith Deller i Eric Bristow – finaliści czempionatu z 1983 – byli wśród 16 “buntowników”, którzy dali początek WDC, czyli World Darts Council. Pod koniec 1993 wszyscy członkowie WDC zostali wykluczeni z ogólnoświatowego systemu imprez spod szyldu WDF – organizacji, której część stanowiła właśnie BDO. Dwóch z szesnastu graczy wróciło do BDO, a cała reszta – wraz z dziesięcioma innymi zawodnikami – zainaugurowała mistrzostwa świata WDC, rozegrane na przełomie lat 93-94. Pierwszym mistrzem – wówczas w Circus Tavern – został Dennis Priestley, który pokonał 6:1 Phila Taylora. Priestley zarobił 16 tysięcy funtów – połowę tego, co kilka dni później (pod szyldem BDO) zdobył John Part.

 

Dominator

WDC – przemianowana wkrótce na PDC – potrzebowała gwiazd. Człowiekiem, który wyniósł darta na nowy poziom, był właśnie Phil Taylor. Od 1995 do 2002 roku wszystkie tytuły mistrza świata padły jego łupem. Czterokrotnie – w tym raz do zera – pokonał Priestleya, swojego pogromcę z 1994. Na końcu tej serii – w 2002 – pula nagród mistrzostw PDC po raz pierwszy przebiła pulę oferowaną przez BDO (205 do 197 tysięcy funtów).

Od tamtej pory żaden mistrz świata BDO nie zarobił więcej niż mistrz świata PDC. Zresztą, przewaga młodszej federacji stale się powiększała, aż do upadku konkurenta w 2020. Co natomiast nie mogło trwać wiecznie, to dominacja Taylora. Dziesięciokrotny mistrz (licząc z dwoma tytułami w BDO) w 2003 przegrał z Johnem Partem po decydującym secie. Szybko jednak wrócił na tron – do 2013 dorzucił sześć kolejnych tytułów, co do dziś (wraz z prawie 170 kolejnymi trofeami) czyni go najwybitniejszym graczem w historii.

W międzyczasie wygrywali także inni. Finał MŚ 2007 to jedno z najbardziej legendarnych spotkań w dziejach darta. Raymond van Barneveld – gracz, który czterema mistrzostwami w BDO zbudował ten sport w Holandii – pokonał Taylora po przejściu do PDC, o czym przesądził decider. Rok później ponownie zwyciężył John Part, nie dając szans Kirkowi Shepherdowi – do dziś najbardziej sensacyjnemu finaliście mistrzostw świata. Edycja z 2008 była także pierwszą rozegraną w Alexandra Palace w Londynie. Po dziś dzień budynek ten staje się domem światowego darta w okresie świąteczno-noworocznym.

 

 

Kolejne dekady, kolejni mistrzowie

Druga dekada XXI wieku rozpoczęła się od dwóch tytułów Adriana Lewisa, czyli “podopiecznego” Taylora. Lewisa do dziś określa się jako jednego z najbardziej utalentowanych graczy w historii darta, ale po 2012 nie wygrał on już żadnego mistrzostwa. Jedynym graczem innym niż Taylor, który wygrał w PDC więcej niż dwa tytuły mistrzowskie, pozostaje Michael van Gerwen – zwycięzca z 2014, 2017 i 2019. Holender był w tym okresie absolutnym dominatorem i rankingową jedynką, choć sam czempionat nie zawsze układał się po jego myśli. Do trzech tytułów dołożył w karierze cztery finały.

Ostatnim, który wygrał mistrzostwo świata dwa razy z rzędu, jest Gary Anderson w latach 2015-2016. Gdyby nie genialny van Gerwen w finale z 2017, Szkot mógłby liczyć nawet na trzy tytuły z rzędu. 2018 należał natomiast do Roba Crossa rozstawionego z numerem 20. Finał, który rozegrał na średniej 107,67, jest pamiętany do dziś – zarówno ze względu na poziom, jak i na fakt, że był to ostatni mecz Taylora w PDC.

Anderson to nie jedyny Szkot, który wzniósł mistrzowski tytuł – dwa razy wygrał też Peter Wright, konkretnie w 2020 i 2022 roku. “Przedzielił” go Gerwyn Price, wygrywając edycję, która – z uwagi na pandemię COVID-19 – została rozegrana “za zamkniętymi drzwiami”, czyli bez kibiców. Trzy ostatnie edycje to już zwycięstwa Anglików – Michaela Smitha, Luke’a Humphriesa i Luke’a Littlera. Littler docierał do dwóch ostatnich finałów, przy czym pierwszy – przegrany – zanotował w wieku 16 lat. W poprzednim roku nie dał jednak większych szans van Gerwenowi. Co za tym idzie, to właśnie on przystąpi do obrony tytułu.

 

 

Polacy

Najpiękniejszy rozdział polskiej historii w tym turnieju napisał Krzysztof Ratajski – ćwierćfinalista edycji 2021. Wówczas w 1/8 finału pokonał Gabriela Clemensa, a w deciderze ostatniego seta obaj gracze zostawili się na podwójnej jedynce. W sumie Polski Orzeł grał w mistrzostwach świata osiem razy – od edycji 2018 do 2025.

Pierwszym Polakiem, który w ogóle pojawił się w turnieju, był Krzysztof Kciuk podczas edycji 2010. To za sprawą zwycięstwa w polskich kwalifikacjach. Kciuk przegrał jednak w rundzie preeliminacyjnej z Harukim Muramatsu. Pojawił się także w edycji 2024, przegrywając 0:3 z Connorem Scuttem. Na scenie w Alexandra Palace zagrali również Radek Szagański (2. runda, 2024) oraz Sebastian Białecki (1. runda, 2023).

 

Zwycięzcy

Rok	Zwycięzca	Wynik	Finalista
1994	Dennis Priestley (94,38)	6:1	Phil Taylor (85,62)
1995	Phil Taylor (94,11)	6:2	Rod Harrington (87,15)
1996	Phil Taylor (98,52)	6:4	Dennis Priestley (101,48)
1997	Phil Taylor (100,92)	6:3	Dennis Priestley (96,78)
1998	Phil Taylor (103,98)	6:0	Dennis Priestley (90,75)
1999	Phil Taylor (97,11)	6:2	Peter Manley (93,63)
2000	Phil Taylor (94,42)	7:3	Dennis Priestley (91,80)
2001	Phil Taylor (107,46)	7:0	John Part (92,58)
2002	Phil Taylor (98,47)	7:0	Peter Manley (91,35)
2003	John Part (96,87)	7:6	Phil Taylor (99,98)
2004	Phil Taylor (96,03)	7:6	Kevin Painter (90,48)
2005	Phil Taylor (96,14)	7:4	Mark Dudbridge (90,66)
2006	Phil Taylor (106,74)	7:0	Peter Manley (91,72)
2007	Raymond van Barneveld (100,93)	7:6	Phil Taylor (100,86)
2008	John Part (92,86)	7:2	Kirk Shepherd (85,10)
2009	Phil Taylor (110,94)	7:1	Raymond van Barneveld (101,18)
2010	Phil Taylor (104,38)	7:3	Simon Whitlock (100,51)
2011	Adrian Lewis (99,40)	7:5	Gary Anderson (99,41)
2012	Adrian Lewis (93,06)	7:3	Andy Hamilton (90,83)
2013	Phil Taylor (103,04)	7:4	Michael van Gerwen (100,66)
2014	Michael van Gerwen (100,10)	7:4	Peter Wright (95,71)
2015	Gary Anderson (97,68)	7:6	Phil Taylor (100,69)
2016	Gary Anderson (99,26)	7:5	Adrian Lewis (100,23)
2017	Michael van Gerwen (108,06)	7:3	Gary Anderson (104,93)
2018	Rob Cross (107,67)	7:2	Phil Taylor (102,26)
2019	Michael van Gerwen (102,21)	7:3	Michael Smith (95,29)
2020	Peter Wright (102,79)	7:3	Michael van Gerwen (102,88)
2021	Gerwyn Price (100,08)	7:3	Gary Anderson (94,25)
2022	Peter Wright (98,34)	7:5	Michael Smith (99,22)
2023	Michael Smith (100,71)	7:4	Michael van Gerwen (99,58)
2024	Luke Humphries (103,67)	7:4	Luke Littler (101,13)
2025	Luke Littler (102,73)	7:3	Michael van Gerwen (100,69)
2026

 

Wyniki Polaków

Edycja	Wyniki
2010	Krzysztof Kciuk: preeliminacje
2018	Krzysztof Ratajski: 1. runda
2019	Krzysztof Ratajski: 1. runda
2020	Krzysztof Ratajski: 3. runda
2021	Krzysztof Ratajski: ćwierćfinał
2022	Krzysztof Ratajski: 2. runda
2023	Krzysztof Ratajski: 3. runda  Sebastian Białecki: 1. runda
2024	Krzysztof Ratajski: 3. runda  Radek Szagański: 2. runda  Krzysztof Kciuk: 1. runda
2025	Krzysztof Ratajski: 3. runda
2026	Krzysztof Ratajski  Sebastian Białecki  Krzysztof Kciuk

 

Mistrzostwa świata PDC 2026 – nagrody

Pula nagród wyniesie rekordowe pięć milionów funtów, z czego zwycięzca zgarnie okrągły milion. Pod oboma względami to dwa razy więcej niż w poprzedniej edycji. To pierwsza podwyżka nagród od edycji 2019.

Każdy uczestnik turnieju może liczyć na gwarantowane 15 tysięcy funtów. Wszystkie zarobki wliczają się do rankingu PDC Order of Merit.

Trofeum, które zgarnie zwycięzca, nosi imię Sida Waddella – legendarnego angielskiego komentatora.

Wynik	Nagroda
Zwycięstwo	£1 000 000
Finał	£400 000
Półfinał	£200 000
Ćwierćfinał	£100 000
Last 16	£60 000
Last 32	£35 000
Last 64	£25 000
Last 128	£15 000
——	——
SUMA	£5 000 000

 

Mistrzostwa świata PDC 2026 – terminarz

Turniej zostanie rozegrany w dniach 11 grudnia – 3 stycznia, z przerwą świąteczną i sylwestrową. To najdłuższe mistrzostwa świata w historii PDC.

Od 2007 roku impreza odbywa się w Alexandra Palace w Londynie.

Dzień, sesja	Mecze
11 grudnia (czwartek), 20:00	1. runda (x4)
12 grudnia (piątek), 13:30 12 grudnia (piątek), 20:00	1. runda (x4) 1. runda (x4)
13 grudnia (sobota), 13:30 13 grudnia (sobota), 20:00	1. runda (x4) 1. runda (x4)
14 grudnia (niedziela), 13:30 14 grudnia (niedziela), 20:00	1. runda (x4) 1. runda (x4)
15 grudnia (poniedziałek), 13:30 15 grudnia (poniedziałek), 20:00	1. runda (x4) 1. runda (x4)
16 grudnia (wtorek), 13:30 16 grudnia (wtorek), 20:00	1. runda (x4) 1. runda (x4)
17 grudnia (środa), 20:00	1. runda (x4)
18 grudnia (czwartek), 13:30 18 grudnia (czwartek), 20:00	1. runda (x4) 1. runda (x4)
19 grudnia (piątek), 13:30 19 grudnia (piątek), 20:00	1. runda (x4) 1. runda (x4)
20 grudnia (sobota), 13:30 20 grudnia (sobota), 20:00	2. runda (x4) 2. runda (x4)
21 grudnia (niedziela), 13:30 21 grudnia (niedziela), 20:00	2. runda (x4) 2. runda (x4)
22 grudnia (poniedziałek), 13:30 22 grudnia (poniedziałek), 20:00	2. runda (x4) 2. runda (x4)
23 grudnia (wtorek), 13:30 23 grudnia (wtorek), 13:30	2. runda (x4) 2. runda (x4)
27 grudnia (sobota), 13:30 27 grudnia (sobota), 20:00	3. runda (x3) 3. runda (x3)
28 grudnia (niedziela), 13:30 28 grudnia (niedziela), 20:00	3. runda (x3) 3. runda (x3)
29 grudnia (poniedziałek), 13:30 29 grudnia (poniedziałek), 20:00	3. runda (x3) 3., 4. runda (x1, x2)
30 grudnia (wtorek), 13:30 30 grudnia (wtorek), 20:00	4. runda (x3) 4. runda (x3)
1 stycznia (czwartek), 13:30 1 stycznia (czwartek), 20:00	ćwierćfinały (x2) ćwierćfinały (x2)
2 stycznia (piątek), 20:30	półfinały (x2)
3 stycznia (sobota), 21:00	finał

 

Mistrzostwa świata PDC 2026 – format

Wszystkie spotkania przyjmą format setowy, przy czym na każdego seta składają się trzy wygrane legi. Pierwsza runda będzie grana do trzech wygranych setów, a finał – do siedmiu.

Poza pierwszą rundą, w każdym innym meczu decydujący set będzie grany na przewagi aż do stanu 5:5 w legach – wówczas dojdzie do decydującej partii.

Etap	Format
Last 128	Do 3 wygranych setów
Last 64	Do 3 wygranych setów
Last 32	Do 4 wygranych setów
Last 16	Do 4 wygranych setów
Ćwierćfinały	Do 5 wygranych setów
Półfinały	Do 6 wygranych setów
Finał	Do 7 wygranych setów

 

Mistrzostwa świata PDC 2026 – gdzie oglądać?

Wszystkie spotkania będzie można obejrzeć za pośrednictwem serwisu PDC.TV po wykupieniu subskrypcji. Mecze zostaną pokazane również w Superbet.

Na razie nie pojawiły się żadne informacje, według których jakakolwiek stacja miałaby przeprowadzić transmisję z polskim komentarzem. Sytuacja może jednak ulec zmianie.

Transmisje turniejów PDC – więcej informacji

 

Gdzie obstawiać?

Rozgrywki będą dostępne w ofercie naszego partnera – SUPERBET. Przypominamy, że każda rejestracja przez link sprbt.pl/LNDART35 z kodem LNDART oraz minimalną wpłatą 50 zł wspiera naszą działalność.

Czego możecie oczekiwać w zamian?

• 35 PLN freebetu – przy rejestracji pod linkiem sprbt.pl/LNDART35, użyciu kodu LNDART oraz wpłacie minimum 50 PLN,
• 20 PLN bonusu – za pobranie aplikacji mobilnej (link do jej pobrania: https://apps.superbet.pl),
• 200 PLN freebetu – 100% freebetu na konto od pierwszej wpłaty (maksymalnie do 200 PLN),
• 3500 PLN cashbacku – gra bez ryzyka w pierwszych siedmiu dniach – zwrot środków w przypadku przegranej, pomniejszony o podatek (12%).

Pełny regulamin bonusów powitalnych znajdziecie tutaj.

 

Fragment sponsorowany. Superbet to legalny bukmacher. Gra u nielegalnych podlega karze. Hazard może uzależniać. 18+.