Van Veen uradowany po pokonaniu Humphriesa. “To moje największe zwycięstwo w karierze”

Pierwsza sesja tegorocznego World Matchplaya dostarczyła niesamowitych emocji. Doszło aż do dwóch sensacji — z turniejem pożegnali się Luke Humphries i Nathan Aspinall. Cool Hand Luke uległ Gianowi van Veenowi 8:10. The Giant rozegrał znakomite spotkanie, notując osiem maksów i średnią na poziomie około 100 punktów.

– To dla mnie ogromne znaczenie. Dziś, kiedy wszedłem tutaj do Winter Gardens, przypomniałem sobie zeszłoroczny turniej – grałem wtedy przeciwko Robowi Crossowi — i czułem się na scenie bardzo swobodnie, tak samo jak dzisiaj. To zwycięstwo znaczy dla mnie wszystko. Pokonać obrońcę tytułu, numer jeden na świecie, Luke’a Humphriesa — to niesamowite uczucie – powiedział van Veen po spotkaniu.

– Luke to prawdziwy mistrz, jest świetnym facetem — powiedział: „naprawdę zasłużyłeś na to zwycięstwo, mam nadzieję, że zajdziesz daleko w tym turnieju, powodzenia”. Mimo że przegrał i oczywiście był załamany, bo był obrońcą tytułu, to i tak życzył mi wszystkiego najlepszego. Luke to wspaniały człowiek i tak, jest prawdziwym numerem jeden na świecie.

Mimo świetnego początku turnieju, Van Veen studzi emocje i podkreśla, że do ostatecznego triumfu droga jest jeszcze bardzo długa. – To tylko 1/16 finału. Pokonanie numeru jeden na świecie to oczywiście niesamowite uczucie, ale to wciąż tylko jeden mecz. Potrzebuję jeszcze czterech zwycięstw, żeby zdobyć tytuł, więc podchodzę do tego krok po kroku. Następny mecz z Dannym Noppertem, który jest moim dobrym przyjacielem — zapowiada się dobry pojedynek. Ale szczerze mówiąc, przed turniejem, kiedy zobaczyłem drabinkę, nie patrzyłem dalej niż pierwszy mecz i nie myślałem o zdobyciu tytułu czy czymś takim. Więc po prostu idę mecz po meczu i zobaczymy, jak to się potoczy.

“To moje największe zwycięstwo w karierze”

Van Veen jest w tourze od 2023 roku i zaliczył już występy we wszystkich najważniejszych turniejach telewizyjnych. Jego dotychczasowym największym sukcesem było wyeliminowanie Michaela van Gerwena z mistrzostw Europy. Teraz jednak przyznał, że pokonanie Humphriesa było dla niego jeszcze ważniejsze.

– Szczególnie po ostatnim roku i bólu, jaki czułem po porażce w pierwszym meczu, myślę, że to jedno z, a może i największe zwycięstwo w mojej karierze.

Cool Hand Luke był blisko doprowadzenia do decidera. O wszystkim przesądziło podejście Holendra, który miał na liczniku 25 punktów i skutecznie je wykończył. Van Veen nie ukrywał, że gdyby tego nie zrobił, mecz mógłby potoczyć się zupełnie inaczej.

– Myślę, że gdybym spudłował tę podwójną czwórkę, a on zakończył lega i zrobił 9:9, wygrywając potem cały mecz, to w przyszłym roku nie przyjechałbym tu z dużą pewnością siebie. Naprawdę odczułem ulgę, że ta podwójna czwórka wpadła. Uważam, że to kamień milowy w mojej karierze.

Jak więc zareagował na trafienie światowej jedynki w pierwszej rundzie? – Kiedy zobaczyłem losowanie, pomyślałem: „okej, trudne losowanie”, ale nie od razu poczułem, że mam jakąś wielką szansę. Ale oczywiście, gdy spojrzysz dalej, to myślisz: „jeśli pokonasz Luke’a, to numer jeden i aktualny mistrz odpada, a wtedy drabinka może się dla ciebie otworzyć”. Szczególnie po zeszłym roku chciałem – wiadomo, nie ma łatwych losowań – ale chociaż trochę łatwiejszego przeciwnika w pierwszym meczu, żeby zdobyć to pierwsze zwycięstwo. Ale patrząc z perspektywy czasu i po pokonaniu Humphriesa, myślę, że to było idealne losowanie dla mnie, żeby odnieść takie zwycięstwo nad tak znakomitym graczem. To daje mi ogromną pewność siebie na dalszą część turnieju i kolejne zawody.

“Ranking? Nie skupiam się na nim”

Dzięki przejściu do drugiej rundy przesunął się także o cztery miejsca w górę w rankingu PDC Order of Merit i obecnie zajmuje 18. pozycję. Sam Holender nie przywiązuje jednak do tego większej wagi.

– Oczywiście chciałem zbliżyć się do TOP16, ale nie skupiam się zbytnio na rankingu. Po prostu chcę grać swoje, dobrze prezentować się we wszystkich turniejach i dawać z siebie wszystko — zobaczymy, gdzie mnie to postawi. Jeśli będzie to TOP16, to oczywiście bardzo dobrze. A jeśli będę 18., 19. czy 20., to też nie ma większego znaczenia. Chcę po prostu grać dobrze, pokazać wszystkim, na co mnie stać, i myślę, że dziś właśnie to zrobiłem. Więc nie, to nie nakłada na mnie zbyt dużej presji.

The Giant zwrócił uwagę na detale, które w tym roku wpłynęły na większy spokój przed pierwszym spotkaniem. Po ubiegłorocznych doświadczeniach dobrze już zna miejsce, w którym rozgrywany jest World Matchplay.

– W zeszłym roku byłem naprawdę zdenerwowany nawet przed meczem, debiutując tutaj. Teraz już wiem, jak wygląda pokój do rozgrzewki. To takie drobne rzeczy — powrót tutaj, znajomość wszystkiego. Znam hotel, wiem, jak wygląda podróż. To mnie po prostu uspokaja. Dzisiaj też czułem się świetnie podczas rozgrzewki i na scenie. Więc tak, powrót, świadomość, jak to jest grać w tym miejscu, daje zupełnie inne, dużo lepsze odczucia. Myślę, że 12 miesięcy temu byłem dobrym graczem, ale teraz czuję się o wiele lepiej.