“Dziękuję mu, to dla mnie przywilej”. Banks wdzięczny Littlerowi

The Nuke otworzył granie telewizyjne w tamtym turnieju w starciu przeciwko Nickowi Fullwellowi. Odniósł przekonującą wiktorię, przyciągając uwagę dobrą grą. Wtedy marsz zakończył się na 4. rundzie i porażce z Adamem Gawlasem, późniejszym półfinalistą. Wieczorem na scenie w tej samej rundzie zobaczyliśmy Thomasa Banksa. Jego rywalem był Gerwyn Price, więc Banks nie miał nic do stracenia. Wysoko przegrał z Walijczykiem, ale wygrał 3 legi, i pozostawił po sobie dobre wrażenie. W rozmowie odniósł się zarówno do tego meczu, jak i całego turnieju.

– Wciąż mam filmiki na telefonie, moi koledzy nagrywali ekran. Graham Hall zamknął 130 punktów i trochę uciszał moją rodzinę. Ja pomyślałem: Nie, to mi nie pasuje. Więc w następnym legu zamknąłem 164 i trochę mu oddałem. To go złamało i od tego momentu wiedziałem, że mam mecz w garści. Szczerze mówiąc, to jedno z najlepszych doświadczeń, jeśli nie najlepsze w moim życiu do tej pory (o meczu z Price’em). Ale to, co uczyniło to jeszcze bardziej wyjątkowym, to fakt, że moja mama i mój tata byli tam, a nawet mój kuzyn, wujek i ciotka. To że byli tam, żeby mnie oglądać, było wspaniałe, a świadomość, jak wielkie wsparcie miałem w ten weekend, była spełnieniem marzeń — powiedział.

Po cichu za plecami Littlera

Potem pojawił się wątek aktualnego wicemistrza świata. – Tuż przed pandemią COVID-19 pojechałem na swój pierwszy Grand Prix Anglii, aby dostać się do angielskiej drużyny. Luke Littler wygrał tam w finale i pamiętam to bardzo dobrze, ponieważ był to początek mojej kariery w darcie. Bardzo mu dziękuję. Ponieważ mój menedżer, moi rodzice i wszyscy moi przyjaciele powiedzieli mi, że dobrze, że nie zdobywam tak dużej popularności w artykułach w gazetach i tym podobnych. Ponieważ po prostu dało mi to wolność, by po prostu pozostać niezauważonym i prowadzić karierę bez żadnej presji. Niech porównania będą, są one naturalne, ale jest, jak jest i to przywilej być porównywanym nawet do Luke’a Littlera — podsumował.

Aktualnie zajmuje 19. miejsce w Develompent Tourze. Raz udało mu się dotrzeć do finału, w którym przegrał z Romanem Beneckym. Jak sam przyznał, od dziecka był niemal skazany na grę w darta. – Zawsze byłem związany z lotkami, odkąd byłem dzieckiem. Grałem odkąd miałem około 3 lat. Są zdjęcia, na których po prostu rzucam lotkami i łodygami na poduszkę z narysowaną na niej tarczą — zakończył.

Szymon Miszczak